Toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen kwam er een Chinees boven mij wonen die ze niet allemaal op een rijtje had.
Op een dag kwam hij naar me toe en vroeg:
"Kunt gij mij lelen Belgisch gelecht?"
Dus ik leerde hem beefsteak maken.
De volgende dag kwam hij weer naar me toe: "Vlees lekkel lekkel, saus lekkel lekkel. Kunt gij mij nog lelen Belgisch gelecht?"
Dus ik leerde hem fricassee maken.
De volgende dag kwam hij weer: "Vlees lekkel lekkel, saus lekkel
lekkel. Kunt gij mij nog lelen Belgisch gelecht?"
Zeg nou zelf: wat is Belgischer dan frites?
Dus ik ging met hem naar de supermarkt om frites te halen.
De volgende dag kwam hij niet zeggen hoe heerlijk het was de dag daarna
ook niet. Toen hij een week later nog niet was komen opdagen, ging ik naar de
buurvrouw om te vragen of zij misschien iets meer wist over de gekke
Chinees.
"Wist je dan niet dat hij op de intensive care ligt?" zei de buurvrouw.
Ik ging meteen naar het ziekenhuis, informeerde waar hij lag en bleef
op zijn kamer zitten tot hij ontwaakte. Het eerste wat hij tegen mij zei was: "Frites lekkel lekkel, saus heet
heet!"