Jantje komt thuis van school en zegt tegen zijn vader: "We hebben het
vandaag over economie gehad, maar ik snap er helemaal niks van!"
Zijn vader zegt: "Dan zal ik proberen je uit te leggen wat economie
is. Kijk, ik breng hier in huis het geld binnen, dus ik ben het
kapitaal. Mama zorgt dat hier in huis alles in orde is, zij is dus
de regering. Ons dienstmeisje, Annie, werkt voor ons, zij is dus de
arbeid. En jij Jantje en je kleine zusje Marietje, jullie zijn nog
jong en daarom de toekomst. Snap je nu wat Economie is?"
Jantje
snapt er totaal niets van en berust daar maar in. 's Nachts wordt
Jantje wakker omdat zijn kleine zusje ligt te huilen. Hij gaat naar
zijn zusje toe en ruikt meteen waarom Marietje zo huilt. Jantje
denkt: "Zij moet een schone luier hebben." Hij gaat naar de
slaapkamer van zijn ouders maar ontdekt alleen mama in bed die in
een diepe slaap is verzonken. "Ach," denkt hij, "ik moet ook niet
bij mama zijn maar bij het dienstmeisje." Als hij echter de
slaapkamerdeur van het dienstmeisje opendoet ontdekt hij dat zij
niet alleen is, nee, want papa ligt erbij, en die twee hebben het
veel te druk met lichamelijke oefeningen. Dus wil Jantje die twee
ook maar niet storen. "Och," denkt hij, "dan zal ik die vieze
poepluier van mijn zusje zelf maar verschonen..."
Als Jantje 's
morgens beneden komt gaat hij naar zijn vader en zegt: "Nù weet ik
eindelijk wat economie is!"
"Oh ja?" zegt zijn vader, "vertel op!"
"Nou,"
zegt Jantje, "het kapitaal naait de arbeid, de regering slaapt, en de toekomst kan de rotzooi opruimen!"