|
| Jantje is 2 geworden en viert zijn verjaardag in aanwezigheid van vele
familieleden. Jantje heeft echter tot op heden nog geen woord gezegd en
uitgerekend op deze dag zegt hij "Opa". Opa is razend enthousiast dat uitgerekend
het eerste woordje van Jantje opa is. Als de volgende morgen het bericht
komt dat opa is overleden, is uiteraard iedereen geschrokken. Als Jantje
3 wordt heeft hij behalve "opa" verder nog niets gezegd. Oma is dan ook
vreselijk trots als op die dag Jantje's tweede woord geproduceerd wordt,
nl. "Oma". Oma is echter het voorval van het vorig jaar nog niet vergeten
en schrikt, maar de verjaardag van Jantje is verder erg gezellig en het
is snel weer vergeten. Als de volgende morgen het bericht komt dat ook
oma overleden is, schrikt de familie toch wel en denkt dat Jantje iets
bijzonders over zich heeft. Na een paar weken is iedereen alles echter
weer vergeten, oma was toch al vrij oud en het zal wel toeval zijn geweest.
Als Jantje vier wordt heeft hij alleen nog maar "opa" en "oma" gezegd,
dus alle verjaardagsgasten zijn toch wel een beetje huiverig voor een bezoek
aan Jantje. De dag verloopt een tijdje gespannen maar er gebeurt verder
weinig. Vlak voordat iedereen weg gaat, zegt Jantje plots: "Papa." Papa
trekt lijkbleek weg en denkt dat hij nu aan de beurt is. De hele nacht
doet hij geen oog dicht maar als het morgen is geworden is er niets gebeurd.
Papa slaakt een zucht van verlichting, kust zijn vrouw en gaat naar zijn
werk. Wanneer hij de voordeur opendoet, ligt daar de postbode dood op de
stoep.
|
|
